Tunesië

Uit FietsVakantieWiki
Versie door Localhost (overleg | bijdragen) op 3 jan 2021 om 12:58 (1 versie geïmporteerd)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Inleiding[bewerken]

Situeringskaart[bewerken]

<googlemap type="terrain" scale="yes" height="600" zoom="6" lon="9.344581" lat="33.565612" version="0.9"> </googlemap>

Fietsen[bewerken]

300px 

Het land en de mensen[bewerken]

Bevolking & taal[bewerken]

  • Tunesië maakt naast Marokko en Algerije deel uit van de zogenaamde Magreb landen. De bevolking is van gemengd Berber Arabische afkomst en overwegend islamitisch. Van een scheiding tussen deze bevolkingsgroepen zoals er in Marokko nog bestaat, is in Tunesië nauwelijks meer sprake. Bij de toeristen brengt men wel graag de rijke Berber cultuur van weleer onder de aandacht.
  • In Tunesië komen veel toeristen, vooral aan de kust. De 'Zone touristiques' zoals zij ter plaatse worden genoemd liggen meestal een flink eind buiten de dorpen. Het is een aaneenschakelingen van hotels, café's, restaurants en afgeschermde privestranden. In het binnenland zul je vooral geconfronteerd worden met groepen toeristen die georganiseerde trektochten per landrover maken.
  • De steden zijn redelijk verwesterd door het toerisme en de op het westen gerichte koers die de regering voert. Daarbuiten zijn het vaak families die tradities in stand weten te houden. 
  • Mensen kunnen soms erg opdringerig zijn met name op toeristische markten. Zo is Matmata bijvoorbeeld berucht vanwege de vele sjacheraars die er heel graag je gids willen zijn. Ze dringen je de mogelijkheid op om de grotwoningen en de 'Starwars' film set te bezoeken. Daarnaast zijn het groepen scholieren die je het als fietser soms wat lastig kunnen maken. Gebedel om pennen en Dinars komt regelmatig voor. Met drank op zijn mannen vaak opdringerig naar vrouwen toe. In het binnenland is men over het algemeen buitengewoon vriendelijk en veel minder opdingerig dan in andere Arabische landen.
  • In toeristensteden aan de kust is elke kleding mogelijk, daarbuiten wordt naar strakke fietskleding afkeurend gekeken, gekleed gaan is dan wenselijk.

Geld[bewerken]

  • Valuta is de Tunesische Dinar. Deze is niet in Nederland verkrijgbaar en het is zelfs verboden deze uit te voeren. Alles opmaken dus voordat je weg gaat. De onderverdeling is in Milimes waarvan er 1000 in een Dinar gaan, ofwel men hanteert 3 cijfers achter de komma.
  • Pinautomaten zijn in de grotere (toeristen)plaatsen volop aanwezig. Maximum af te halen bedrag ligt tussen de 200 en 500 dinar.

Visum[bewerken]

Er is voor Nederlanders en Belgen geen visumplicht

Communicatie[bewerken]

  • Publitel is de plaats om te telefoneren.
  • Heroplaadbare telefoonkaarten voor 5 of 10 dinar zijn op veel plaatsen te verkrijgen.
  • Internet vind je in de steden maar ook in kleinere plaatsen, vaak aangeduid onder de naam Publinet maar ook bij scholen en jongerenhuizen. Wifi is op de meeste locaties beschikbaar.

Fietsen[bewerken]

Hoe er te komen[bewerken]

Per vliegtuig[bewerken]

Verschillende vliegtuigmaatschappijen vliegen op Tunesië. Dit kunnen zowel lijndiensten als chartervluchten zijn. Deze laatste vliegen veelal op Monastir of Djerba en zijn vaak veel goedkoper dan de lijndiensten naar Tunis. Tickets van Transavia zijn voordelig te boeken via o.a. Neckermann.nl, niet rechtstreeks via Transavia zelf. Het is verstandig om voor het boeken te informeren naar de voorwaarden voor het meenemen van een fiets.

Boot[bewerken]

Tunesië is per boot te bereiken vanuit Frankrijk en Italië. Op www.seabridges.com is over enkele veerdiensten informatie aan te treffen. In Trapani of Palermo (Sicilië) kan de overtocht tot de dag zelf geboekt worden in toeristenbureaus. Het ticket kostte in 2009 45 euro.

Een goedkope manier om er te komen is een combinatie van een lage-prijs vlucht naar Sicilie (bijvoorbeeld Ryanair) en aansluitend een overtocht per veerboot.

Lokaal Vervoer[bewerken]

  • Trein: een fiets meenemen is geen probleem, deze gaat in de bagageruimte. Het duurt wel even voordat de juiste zegels (bewijs van betaling) op de fietsen zijn geplakt. De pijs is ongeveer de helft van een personenkaartje.
  • Liften is in Tunesie heel normaal. In de woestijn kan het vanwege het weinige verkeer moeilijk zijn maar men ziet het altijd als een plicht je mee te nemen als je daarom vraagt en soms wordt het zelfs spontaan aangeboden.
  • Bus: de fiets meenemen in de bus kan en is goedkoop. Bij meerdere fietsen kan het soms wat meer regelwerk vergen. In sommige gevallen vraagt men woekerprijzen en is het je eigen beslissing om te betalen of verder door te fietsen. Ook in de regionale taxibusjes, de zogenaamde louages kan je fiets mee op het dak. Zeer goed betaalbaar, en vaak sneller dan de bus.

Fietsroutes[bewerken]

Leuke trajecten[bewerken]

  • De route van Harry (jan.2008) ca. 1000 km. in twee weken: Djerba, Houmt Souk; Zarzis; Tataouine; Ksar Hallouf; Marmata; Douz (Dadelplantages!); Dwars over het Chott El Jerid naar Cedada; Gafsa; El Hamma; Mareth; Houmt Souk. Grote delen hiervan waren behoorlijk eentonig. Vlak open woestijnlandschap met dorre struikjes, bijvoorbeeld tussen Touzeur en Gafsa of olijfboomplantages met slechts op iedere twintig meter een boom in de richting van Tataouine. Bang voor 100 kilometer rechte weg moet je niet zijn. Het traject Tataouine Matmata valt daarentegen zeer aan te bevelen.

Kaart met foto-links[bewerken]

Wegen en verkeer[bewerken]

  • Wegen. Op de doorgaande hoofdwegen en op de toeristische routes ligt mooi vlak asfalt. De secundaire wegen zijn vaak bestooid met grove split zodat het weinig verschil maakt met een onverharde weg.
  • Verkeer. De verkeersdrukte is afhankelijk van het gebied waar je je bevindt, maar hoofdwegen (rood) zijn doorgaans vervelend fietsen. Secundaire wegen vaak rustig.

Bewegwijzering[bewerken]

  • De bewegwijzering is uitstekend, geheel naar Frans voorbeeld, incusief de kilometerpaatjes met hierop de naam van de eerstvolgende grotere plaats en de afstand er naartoe.

Beste fietsperiode[bewerken]

Voor- en najaar zijn geschikt. In de winter kan het met ca. 15 graden wat aan de koele kant worden gevonden. Maart (20-24 graden) is perfect om te fietsen, beetje wind, geen regen, ook een zeer goedkope periode. In de winter is het zuiden ook prima geschikt om te fietsen, er is kans op een bui regen maar veel zal dat doorgaans niet zijn. Houd vooral rekening met zandstormen, zorg voor een goede stormvaste en zanddichte tent! Heersende windrichtingen verschillen, afhankelijk van het jaargetijde.

Onderdelen en reparatie[bewerken]

Fietsenwinkels zijn er in de grotere plaatsen. Onderdelen zijn er ook maar helaas zijn deze meestal van Chinese of Taiwanese makelij. De kwalitatief betere(Shimano) onderdelen zal je zeer zelden aantreffen. Mogelijk is er iets te vinden in de hoofdstad Tunis. De gehanteerde bandenmaat is voornamelijk 26 inch met daarnaast het op Franse leest geschoeide 27 inch.

Leven[bewerken]

Overnachten[bewerken]

Kamperen

  • Campings zijn er weinig. Sanne heeft op een camping gestaan in Tozeur, en dit was prima geregeld, er waren zelfs plekjes in de schaduw. Het kan voorkomen dat een kamer goedkoper is dan een kampeerplek. Op Jerba bijvoorbeeld scheelt dat de helft.
  • Wildkamperen kan lastig zijn, maar is wel mogelijk. In de bergen is de grond nogal rotsig is, en je hebt dus geen lekkere ondergrond om op de te slapen. In het zuiden is het landschap erg open, iedereen ziet je. Daar waar jij geen huizen vermoed, zijn ze mogelijk wel. Men loopt van de weg kilometers drwars door het land op weg naar huis. Verder naar het zuiden wordt de bebouwing steeds dunner en zijn er mogelijkheden volop.
  • Tip: Kamperen onder de palmbomen bij Ksar Halouf. Niet gratis maar wel reuze leuk mits je buiten het seizoen reist. Ho(s)tels
  • Deze liggen maximaal 140 km van elkaar en zijn doorgaans niet duur. Vrijwel altijd zijn de prijzen inclusief ontbijt. De fiets kan meestal op de kamer. Houd er wel rekening mee dat alleen de wat grotere plaatsen een hotelletje hebben.
  • Tip: '20 March' in Douz: eenvoudig, maar reuze gezellig met ontbijt, avondeten én muziek.

Particulieren

  • Het kan voorkomen dat je spontaan bij mensen wordt uitgenodigd. Bepaal zelf of je er op in gaat, doorgaans is men zeer vriendelijk en oprecht.

Eten en drinken[bewerken]

Eten

  • Eten kun je in vele kleine restaurantjes: over het algemeen prima en goedkoop, veel couscous. Bij elke maaltijd worden grrote hoevelheden stokbrood genuttigd. Harissa is de bijna standaard smaakmaker: een mengsel van rode perpers, tomaten, komijn, koriander en knoflook die behoorlijk scherp kan zijn. Vlees kan twijfelachtig zijn maar de hygiene staat op een hoger niveau dan in veel andere Afrikaanse landen.
  • Bijna alle dorpjes hebben iets als een winkeltje. Vaak verkopen ze heel weinig, maar altijd een snack of sardientjes. Brood e.d. verkopen ze in bijna ieder dorp.

Drinken

  • Kraanwater wordt doorgaans als betrouwbaar gesteld, maar vooraf even vragen is aan te bevelen. Een watertoren in het landschap duidt vrijwel altijd op een eronder lopende kilometers lange transportleiding. Aan de hand hiervan is het mogelijk in te schatten waar het water vandaan komt.
  • Flessenwater kun je bijna overal kopen maar niet in de woestijn. Restaurantjes of café's bewaren daar drinkwater in aarden kruiken die vaak van prima kwaliteit is. Men haalt het bij ter plaatse bekende bronnen. Extra water meenemen is wel aan te bevelen.
  • Cafe's en restaurants verkopen vaak vers geperst sinaasappelsap met daarnaast uiteraard de onuitroeibare coca-cola. Het plaatselijke frisdrankmerk is Boga, verkrijgbaar in het cola-achtige Cidre of Limon (Sprite / 7-up)
  • In hotels is er soms wijn en bier dat ook te verkrijgen is bij staatswinkels.

Gezondheid[bewerken]

  • Er worden voor een fietsreis de standaard Hepatitus A en DTP injecties aangeraden, maar dit is niet verplicht. Als je uit een gele koorts gebied komt, is een vaccinatie verplicht.Verder kun je immodium meenemen, zeker aan te raden als je gevoelige darmen hebt. Sanne: "Ondanks dat ik geen vlees gegeten heb, heb ik toch last van mijn darmen gehad."
  • Met de hygiene neemt men het doorgaans niet zo nauw. Tip: Vraag als je wat te drinken bestelt om een rietje, veelal worden de glazen in een emmer water omgespoeld i.p.v. afgewassen.

Informatiebronnen[bewerken]

Reisverslagen[bewerken]

Reisverslagen in de Wereldfietser / Vakantiefietser en andere tijdschriften

  • Marco Meijerink "Pijn, passie, verdriet en schoonheid: Tunesië raakt je wanneer je dichterbij komt." De Wereldfietser, zomer 2003, pp. 8-9.
  • Jos Morren "Tegenwind in Tunesië" De Wereldfietser, zomer 2000 nummer 3, blz 11-13
  • Nanda Raaphorst "Van fietsen word je moe: koffie en een kletsje in Tunesië." Op Pad, juli 2002 blz. 16-21. Reisverslagen elders op het Internet
  • Sonya en Aaldrik fietsten eind 2010 door Tunesië op weg naar Libië. hun reisverslagen zijn te lezen op hun website www.tour.tk. Voor uitgebreide landen-informatie neem een kijkje op de Tunesië pagina.
  • "Rolmaatjes" Jurgen en Saskia fietsten in 2001/2002 door het land: www.rolmaatjes.tk
  • Op de site http://www.marcomeijerink.nl/slideshow/tunesie.htm krijg je een indruk wat je onderweg tegen kan komen.
  • Harry fietste in januari 2008 twee weken door het zuiden: http://fietsenaar.reismee.nl

Landkaarten[bewerken]

  • Michelin 956 (1:800.000) Binnen de voormalige Franse kolonieën is Michelin doorgaans een heel goede keus. Ervaringen van fietsreizigers ontbreekt helaas.
  • ITM 'Tunesië' (1:750.000)
  • ANWB 'Tunesië' (1:800.000)
  • Freytag & Berndt 'Tunesien' (1:800.000) Reliëf en hoogten van de bergtoppen zijn aangegeven, ook campings. Lijkt op sterk verouderde bron gebaseerd, bevat daardoor de nodige fouten: Zo kloppen kleurcoderingen van de wegen soms niet: asfaltwegen staan als piste aangegeven en sommige belangrijke doorgaande wegen staan er helemaal niet op. Kleinere plaatsen die wel op de bewegwijzering ter plaatse staan, zijn vaak niet terug te vinden.
  • Geocenter 'Tunesië' (1:800.000)

Reisgidsen[bewerken]

  • Lonely Planet "Tunisia". (4e editie) ISBN: 9781740599207 Heeft als voordeel dat er prijzen bij de restaurants en hotelletjes staan vermeld.
  • Rough Guide (2005) "Tunesia". Heeft soms meer info over bepaalde gebeiden dan de Lonely Planet en Sanne vindt de kaartjes duidelijker.

Boeken [bewerken]

  • Josie Dew: De wind in mijn wielen, uitgeverij Arena, ISBN: 9069744937. Dit boek bestaat uit een verzameling reisverhalen, waaronder een verhaal over Tunesië.

Nuttige links[bewerken]

www.landenkompas.nl/tunesie - Belangrijke en nuttige reisinformatie

Tips[bewerken]

(In deze rubriek kan je speciale tips geven. Bv: “Do and don’t” Het is leuk om een opblaasbare wereldbol mee te nemen. Je voeten aan iemand laten zien wordt ald een vernedering beschouwd. De mensen houden er niet van om NEE te antwoorden op vragen, dus als je de weg vraagt zullen de mensen dikwijls JA antwoorden.