Mauretanië

Inleiding

Situeringskaart

<googlemap scale="yes" zoom="5" type="terrain" lon="-10.940835" lat="21.007891" version="0.9"> </googlemap>

Het land en de mensen

Bevolking en taal

• Mauritanië is islamitisch land, pas je kleding hier op aan. Fietsen in een korte fietsbroek gaat doorgaans zonder problemen, men vindt het een sport waarbij dit is toegestaan. Stap je van de fiets, trek dan een lange- of 3/4 broek aan. Voor vrouwen zou ik toch iets bedektere kleding adviseren dan alleen een fietsbroek.

Communicatie met de lokale mensen

• De officiële taal is Arabisch. Hiernaast spreekt men o.a. Hassaniya, een variant van het Arabisch. Met Frans kun je verder overal wel terecht, degene die naar school zijn geweest spreken het. Maar voor het samen drinken van een kopje thee heb je vaak geen woorden nodig.

Veiligheid

• Mauritanië is een relatief veilig- maar arm land. In Nouakchott moet je beter op je spullen passen dan in de rest van het land.
• Met grote regelmaat kom je politieposten tegen. Soms vragen ze of je doorgaat naar de volgende post of waar je gaat slapen. Dit wordt doorgebeld naar de volgende politiepost en daar verwacht men je dus mocht je afwijken van je plan, vraag dan iemand ze te bellen. "Ik werd er na een onverwacht nachtje woestijnkamperen op aangesproken dat ze de avond van tevoren een zoekactie naar me hadden ondernomen maar me niet hadden kunnen vinden."
• Kamperen, ook wild kamperen, lijkt me absoluut veilig maar je kunt ook bijv bij politieposten of in/bij simpele auberges onderweg terecht.
• Met enige regelmaat vinden er staatgrepen plaats. Op de veiligheidssituatie heeft dit doorgaans geen invloed, je kunt zonder problemen in Mauritanië fietsen, ook in de hoofdstad Nouakchott.
• De 78-jarige Franse ingenieur Michel Germaneau werd in april 2010 ontvoerd door de Maghrebijnse afdeling van het terreurnetwerk Al Qaeda (AQMI), hij is later vermoord.
• Dat de Parijs - Dakar rally vanwege veiligheidsredenen niet meer wordt georganiseerd heeft meer te maken met de rally als doelwit dan met de veiligheidssituatie in het algemeen.

Geld

• De plaatselijke munt is de Ouguiya. Wisselen op de zwarte markt van bijvoorkeur Nouadhibou is aan te raden. Moeilijk is dit niet, men komt wel naar je toe. Heb geduld en onderhandel stevig over de koers en je krijgt veel meer dan via het officiële
• Ook de Marokkaanse Dirham wisselen is mogelijk
• Travellercheques inwisselen is geen probleem.

Bankpassen VISA / Mastercard

• Gebruik van pinpas: (2019) Bij Société Génerale (rood-zwart logo) kun je met een maestro-bankpasje (b.v. ING) pinnen, bij geen enkele andere bank lukte dat. Zitten in ieder geval in Nouadhibou, Atar en Nouakchott.
• Bij de bank geld ophalen met creditcard is mogelijk. dit kun je makkelijk aan de grens regelen, daar staan veel wisselaars. Let op dat je met het verkregen geld niet open en bloot de grens over gaat, officieel is in/uitvoer van Ougouiyas verboden.

Visum

Vanuit Belgie/Nederland

• Een visum is verplicht, het is vooraf te verkrijgen in Brussel.

Vanuit de buurlanden

• Vanuit Marokko kun je via Guerguerat, door het gebied Polisario naar Mauritanie en bij de grens je visum verkrijgen. Dit kan een tijd in beslag nemen aangezien het internet niet altijd werkt.
• Kom je over land dan is het consulaat in Rabat een mogelijkheid. (consulaat in Casablanca bestaat niet meer) Let hier wel op: het visum gaat in vanaf de datum van afhalen De geldigheid is 1 maand/1 entree voor 340 DH of 3 maanden/multi entree voor 680 DH. Als je alles gaat fietsen zul je aan 1 maand niet genoeg hebben dus geef aan wat je van plan bent en je krijgt, tegen betaling, het 3 maanden visum.

Aanvraag: Neem 2 pasfoto's, 2 kopies van je paspoort en 2 kopies van je entreestempel voor Marokko mee. De visauitgifte gaat om 09.00 uur open en dan krijg je een formulier. Zorg dat je er op tijd staat, er worden maximaal 100 visa per dag afgegeven! en de rij kan lang zijn. Je krijgt een formulier, vul beide zijden in. Ze vragen o.a. waar je eerst naartoe gaat in Mauritanie dus heb een plaats + hotelnaam (incl adres) bij de hand. Ze vragen ook naar een sponsor of iemand die voor je garant staat e.d., maar dat hoef je niet in te vullen. Lever het formulier met de foto's en kopies in, betaal 340/680 DH en je krijgt een ontvangstbewijs met nummer en de mededeling dat je om 15.00 uur je visum kunt komen halen.

Een visum op de grens regelen is sinds kort (november 2013) weer mogelijk. Voor zover mij bekend krijg je er een jaarvisum (multi entree) voor € 95,- en een maandvisum voor € 50,-.

Grens procedure: Er is nog een hotelletje aan de Marokkaanse kant van de grens, overigens ook nog eentje aan de Mauritaanse kant. Als je laat bent is dit een aanrader omdat de grens procedure alles bij elkaar tot 2 uren in beslag kan nemen en je verderop nog zeker drie keer politie controle krijgt die, afhankelijk van de drukte, soms ook veel tijd neemt. Dus ben je laat dan haal je voor donker Nouadhibou misschien niet. Marokko uit ga je langs een viertal posten, overal je paspoort laten zien en zorgen dat je een uitgaand stempel krijgt. Daarna fiets je ca 3 km over een stenig en zanderig stuk woestijn. Bij de grenspost ga je gelijk links naar de 'police'. Hier wordt je geregistreerd. Als je al een visum hebt kun je het visumbureau overslaan en direct door naar de paspoort controle. Hier wordt je paspoort gescand, je wordt opnieuw geregistreerd en krijgt een stempel. Dit stempel wordt daarna nog door een of twee andere militairen gechecked en dan mag je over de ketting fietsen. Je bent in Mauritanie.

Let op: Zowel de politie als de douane vraagt naar je route dus zorg dat je die in je hoofd hebt en weet ook waar je de komende nacht gaat slapen, welk hotel/camping en hoe lang je daar blijft ( of je dat vervolgens ook doet is aan jou).

• Probeer indien mogelijk via Diama de grens met Senegal over te steken. Rosso staat bekend als één van de corrupste grensovergangen van Afrika. Bij Diama heb ik alleen €3 betaald voor aan national park tax een paar km's voor de grens (ze vroegen het veelvoudige) ik wilde Senegal die dag bereiken dus heb uiteindelijk geschoven. Bij de grenspost zelf geen problemen.

Visa voor de buurlanden

• Ben je op doorreis dan is Noackchott is een goede stad om visa voor o.a. Mali te regelen, beter dan Dakar.

Communicatie

• Internet werkt in Nouadhibou nog 'redelijk', en verder zijn alleen in de hoofdstad Nouakchott acceptabele verbindingen te vinden. In andere plaatsen is internet (soms) wel te vinden maar werkt heel erg traag. E-mailen via Hotmail is een verschrikking (traag). Lokaal maakt men vaak gebruik van Yahoo.
• Telefoneren gaat alleen in de steden.
• Poste restante komt in de meeste steden wel aan. Het gaat altijd via Noackchott. Paketten blijven daar vaak lang liggen voordat ze verder worden vervoerd. Heb je onderdelen o.i.d. nodig, haal het dan daar af.

Fietsen

Hoe er te komen

• Vliegen vanuit Europa kan naar Nouakchott, Nouadhibou en Atar.
• De doorreis per fiets vanuit Marokko / West Sahara is tegenwoordig geen probleem meer. Jaren geleden moest je per konvooi reizen, dit is opgeheven, er loopt een nieuwe asfaltweg tot aan de grenspost in Al Gargarat. Het mijnenveld is opgeruimd op het deel niemandsland na. Dit is een kort stuk zanderige piste, wijk je hier niet vanaf dan is er geen probleem. In het niemandsland bevond zich in 2005 een groep paspoortloze Bengalezen die van bedelen in leven wisten te blijven. Of ze er nu nog steeds zijn is onduidelijk.
• Mauritanië heeft geen internationale treinverbindingen.

Lokaal Vervoer

Fiets op trein

Ben je op zoek naar avontuur dan kun je de ijzerertstrein naar Choum nemen. Dit is de een na langste trein ter wereld (2,5 km!) (De langste rijdt in Australië). Vervoer in de open wagons is gratis en hulp om je fiets er in te helpen tillen is er altijd. Zie verder onder routes.

Liften met de fiets

Een lift (tegen betaling) is altijd wel te krijgen. Maar pas op: in sommige streken kan het wel uren duren voordat je iemand in een auto tegen komt.

Fietsroutes

• Toen het nog niet zo eenvoudig was om van Noadhibou naar Nouakchott te fietsen, werd er door veel fietsreizigers gebruik gemaakt van de trein naar Choum. Nu is het nog steeds leuk voor als je op zoek bent naar avontuur. Dit is heeft de naam de langste trein ter wereld te zijn (2,5 km!) maar de langste rijdt in Australië. Vervoer in de open wagons is gratis en hulp om je fiets er in te helpen tillen is er altijd. Zorg wel voor goede bescherming tegen stof en de kou van de nacht. Vanuit Choum is het hierna nog 120 km over de piste naar Atar, deels redelijk te fietsen, deels zeer zwaar i.v.m. zand. Tip van de Mauritaniërs ter plaatse: Blijf om zand te vermijden zo dicht mogelijk langs de bergrug aan je linker hand. De laatste 30 kilometer is voorzien van asfalt maar hiervoor tref je een kleine bergpas met haarspeldbochten over de keien (zeer fraai maar zwaar). In Choum kun je ook overwegen de 'taxi brouse' te nemen. Dit is meestal een vier wiel aangedreven pick-up, je fiets kan mee in de laadbak. Vanuit Atar kan je diverse mooie tochten maken, langs palmoases, door ruig woestijngebergte en naar Chinguetti, het klassieke hart van het land. Verder op doorreis is er een prima asfaltweg naar Nouakchott door een (voor de liefhebber) fascinerend stuk woestijn.

Wegen en verkeer

• Buiten steden is het rustig en tref je weinig verkeer. In de steden rijden veel wrakken rond, vooral Nouadhibou spant de kroon. Pas op, het is mogelijk dat men zonder remmen rijdt en veel auto's rijden 's avonds en 's nachts zonder licht of met slechts een enkele koplamp.
• Veel wegen zijn er niet, volg je de asfaltwegen dan is verdwalen uitgesloten, wijk je hier vanaf dan is een kompas meenemen raadzaam, bewegwijzering is zeer schaars.

Beste fietsperiode

In het zuiden valt de meeste neerslag, hier is jaarlijks een kort regenseizoen. In de woestijn kunnen er jaren voorbij gaan zonder regen. Gebeurt dit wel dan kan er in een keer een flinke overstroming ontstaan.

Heersende windrichtingen

De harmatan waait uit het noord-oosten.

Gemiddelde temperatuur

Het is extreem heet van april tot oktober en vooral van juni tot en met augustus. 45 graden in de schaduw is heel normaal en in combinatie met de gortdroge wind moordend. Gedurende december tot en met maart is de beste periode om te fietsen. De temperatuur is dan ongeveer rond de 20-30 graden. 's Nachts koelt het wel flink af, vooral in het binnenland.

Onderdelen en reparatie

• In Mauritanië kun je vrijwel geen onderdelen krijgen voor de moderne westerse fiets. Westerse verhuurbedrijven in toeristische gebieden (bijv. Atar) kunnen in noodgevallen mogelijk uitkomst bieden. Bij pech kun je altijd wel een (betaalde) lift krijgen.
• marcomeijerink: wij hebben niet of nauwelijks fietsenmakers in Mauritanie gezien. Zeker geen fietsenmakers voor westerse fietsen

Leven

Overnachten

• Wildkamperen kan bijna overal. Let wel op weersinvloeden, de woestijn kan 's nachts verrassend koud en winderig zijn. Zorg voor een goede stormvaste en zanddichte tent en maak de ritsen regelmatig schoon: t.g.v. het zand en stof slijten deze enorm snel.

Campings

• Campings zijn er volop in Nouadhibou. Camping Abba en Baie du Lévrier zijn de beste volgens Lonely Planet. In Atar vind je camping Bab Sahara gerund door de Nederlander Justus Buma. Wereldfietsers krijgen hier 20% korting op de overnachtingsprijs.
• Hotels zijn er in de grotere plaatsen en van wisselende kwaliteit.
• Overnachten bij particulieren kan een mogelijkheid zijn. De kans dat men geld vraagt is wel groot.

Eten en drinken

• In de winkels is buiten Nouakchott en Nouadhibou wat betreft vers waar weinig te krijgen. Uien is het enige wat men bijna overal heeft en met een beetje geluk ook aardappels. Verder macaroni en blikjes vis, brood en pakjes biscuit en dan heb je het zo ongeveer wel gehad. De Mauritaniërs eten zelf voornamelijk kamelen- en geitenvlees.
• Op de markt is wel wat groente en fruit te koop (altijd wel bananen). Vis in het binnenland is alles behalve vers: transport hiervan gebeurt meestal ongekoeld en is vaak dagen onderweg.
• Overheerlijk zijn de dadels, anders (donkerder van kleur en sterker van smaak) dan in bijv. Marokko. Prima fietsvoer.

Restaurants

• Het eten in Mauritanië is niet bijzonder interessant. De restaurantjes van West-Afrikanen zijn doorgaans de beste en tevens de goedkoopste, andere veelal door Marokkanen gerunde restaurants bieden koude patat en geroosterd vlees in combinatie met brood. Aan de kust is er vis.

Drinkbaar water

• Drinkwater komt buiten de steden uit putten. De kwaliteit is vaak veel beter dan in andere delen van de wereld. Er wonen niet verschrikkelijk veel mensen, dus is de bodem niet erg vervuild en het komt bovendien van grote diepte waardoor het goed gefilterd werd. Pas wel op met het drinken van het water in de buurt van vee. In de uitwerpselen zitten vaak ziektes die je echt niet wilt oplopen. Een Katadyn filter kan dan een uitkomst zijn.
• Flessenwater is overal te krijgen in de grotere dorpen en steden.
• Jeroen Hakvoort: "In de noordelijke woestijn vind je hier en daar enorme PVC-zakken met drinkwater, meestal bij kleine (tijdelijke) nederzettingen, zoals van wegwerkers. Via een slurf kan je je flessen vol gieten, maar zorg ervoor dat je de slurf goed dicht bindt, want anders loopt de hele zak in een oogwenk leeg en daar maak je weinig vrienden mee. Hoewel het water er goed uitziet, zou ik het toch maar behandelen met desinfectiemiddelen."

Kookbrandstof

• Benzine is verkrijgbaar

Gezondheid

• In het zuiden komt Malaria het hele jaar voor.
• Vaccinaties tegen gele koorts, DTP en hepatitis A worden aanbevolen.
• Soms is een Cholera-verklaring nodig.
• De gezondheidszorg staat op een laag niveau. Veel westerlingen bezoeken daarom in geval van nood bijvoorkeur klinieken in Dakar (Senegal)

Informatiebronnen

Reisverslagen

• Bas Idsinga fietste in juni 2019 door Mauritanië, niet het beste moment om de warme woestijn te passeren. Een verslag en video is te vinden op www.basidsinga.com
• Willem Hoffmans en Marc Dirkx fietsten in 2018 onder andere door Mauritanië, en namen ook een stukje de trein: https://willemhoffmans.reislogger.nl/mauritanie-binnenuit.330437
• Samuel Jobse "Rijst met zand." De Wereldfietser (Najaar 2006), pp. 14-15.
• "Wereldfietsers" Coen en Diënne fietsten in 2006 door het land tijdens een fietsreis van meer dan een jaar door Afrika: http://wereldfietser.waarbenjij.nu .
• Wilbert Thoonen fietste in 2006 door Mauritanië www.wilbertgatochfietsen.nl
• Samuel Jobse fietste in 2005 door Mauritanië: www.fietsenisbestleuk.tk *Robert en Wiesje fietsten in 2005 door Mauritanië: www.cyclingsouth.nl *Harry Wagenaar fietste in 2005 door Mauritanië: www.fietsenaar.nl .
• Dick en Els fietsten in 1998 door Mauritanië: www.dickenels.nl

Landkaarten

• Michelin 'Africa North & West' (1:4.000.000) Goede kaart maar de schaal is wel erg klein om op te fietsen.
• ITM (1:2.000.000). Jeroen Hakvoort: "De nieuwe asfaltweg tussen Nouadhibou en Nouakchott stond nog niet op mijn kaart, maar verkeerd rijden is hier vrijwel onmogelijk, aangezien er (nog) geen geasfalteerde zijwegen zijn."

Boeken

• Harry Wagenaar (2011) Wegwerkzaamheden - isbn 9789081817400 Hierin opgenomen twee verhalen over Mauritanië.

Reisgidsen

• Lonely Planet "West-Africa". 6e editie November 2006 ISBN: 1740597710
• The Rough Guide to "West-Africa".

Nuttige links

• Consulaat van Mauritanië in Nederland: Prins Hendrikstraat 461; 3151 AK; Hoek van Holland; tel: 0174-385750
• www.landenkompas.nl/mauritanie - Belangrijke en nuttige reisinformatie
• [1] - Wikipedia

Tips

• In het zuiden is de grensovergang met Senegal in Rosso erg chaotisch. Iedereen wil geld van iedereen. Maak een praatje met de meest vriendelijk ogende politieman, geef hem een kleine hoeveelheid geld (daar ontkom je toch niet aan), hij helpt je dan wel verder. De pont over de Senegalrivier kost 100 Ouguiya per persoon en 100 voor de fiets (info 2005). Houd verder vooral je hoofd koel, negeer alle sjacheraars, dan kom je er wel.
• Jeroen Hakvoort: "Kom je er met Ali Baba en zijn zeven rovers niet uit, dan is er een prachtig alternatief. Rijd een klein stukje terug langs een benzinepomp en sla na een legerplaats linksaf. Een aarden dijk volgt de noordoever van de Senegalrivier in westelijke richting. Je rijdt door prachtig vogelrijk gebied. Bij regen kan de "weg" tamelijk kleverig worden en lopen spatborden snel vol. Uiteindelijk kom je over een zandweg bij een dam waarover je Senegal binnenkomt. Uiterst vriendelijke douaniers en vlotte afhandeling. Je moet wel tol betalen voor de oversteek over de dam."