Canada

Uit FietsVakantieWiki
Versie door Localhost (overleg | bijdragen) op 3 jan 2021 om 12:58 (1 versie geïmporteerd)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Inleiding[bewerken]

Canada is het noordelijkste land in Noord-Amerika. Het is het op één na grootste land ter wereld in oppervlakte. Van noord naar zuid strekt het zich uit van kort onder de Noordpool tot de breedtegraad van het midden van Spanje; van west naar oost is het zo uitgestrekt dat de oostpunt dichter bij Nederland ligt dan bij de westpunt.

Het land is zeer dunbevolkt en in inwonertal is het slechts een middelgroot land, vergelijkbaar met Polen en kleiner dan Italië of Spanje. Het overgrote deel van de bevolking woont aan de zuidrand van het land, dicht bij de grens met de Verenigde Staten. Het grootste deel van het landoppervlak is wild, bedekt met wouden, toendra's, bergen en meren.

Canada is een uitgesproken immigratieland je treft er dagelijks talen, gerechten en achternamen uit alle hoeken van de wereld aan. Officieel is Canada als geheel tweetalig, met zowel Engels als Frans als werktalen voor de nationale overheid. De lagere overheden en het openbare leven zijn in de oostelijke provincie Québec Franstalig en elders Engelstalig. Plaatselijk kunnen ook inheemse talen en immigrantentalen nadrukkelijk aanwezig zijn.

Voor de fietser kunnen de drukke, op autoverkeer ingerichte steden onvriendelijk en intimiderend zijn. Zodra je de suburbs achter je laat, wachten op het platteland en in de wildernis echter totaal andere kanten van Noord-Amerika die zich uitstekend per fiets laten ontdekken.

Situeringskaart[bewerken]

<googlemap version="0.9" lat="64.923542" lon="-98.789062" type="terrain" zoom="3" height="500" scale="yes"> </googlemap>

Fietsen[bewerken]

Het land en de mensen[bewerken]

In grote lijnen past Canada in het beeld van Noord-Amerika dat door popcultuur over de wereld is verspreid. De mensen zijn joviaal en verplaatsen zich veelal per (grote) auto of pick-up truck over de grote afstanden in het immense land. Steden bestaan uit moderne gebouwen in een systematisch vierkant stratenplan.

Bevolking & taal[bewerken]

Bevolking

De bevolking is zeer vriendelijk, erg behulpzaam en gemakkelijk in het contact vooral bij het kampvuur op de camping. Er is veel waardering voor de fietser. Op afgelegen plekken zijn fietsers een bijzonderheid, wat weer leidt tot leuke contacten.

Taal

De algemene voertaal is Engels, behalve in Québec waar Frans de enige officiële taal is. Je kan je als buitenlandse bezoeker in Québec met Engels uitstekend redden, maar het kan bij Nederlanders en Vlamingen verbazing wekken dat buiten Montréal lang niet iedereen vloeiend Engels spreekt.

Geld[bewerken]

Munteenheid

  • Canadese dollar. In zomer 2019 zijn 3 Canadese dollars ongeveer 2 euro waard.
  • Winkels accepteren meestal ook contante Amerikaanse dollars.

Wisselen (Euro’s, dollars)

  • Geen informatie.

Betaalkaarten (Maestro, Visa, ...)

Canada kent een eigen systeem van debetkaarten (pinpassen) dat door de Canadezen het meest wordt gebruikt als alledaags betaalmiddel. Alle paslezers werken gelukkig ook met creditcards (MasterCard en Visa). Met je Maestro-pinpas kun je wel over het algemeen wel cash opnemen bij de geldautomaat, maar niet betalen in winkels en automaten.

Visum[bewerken]

  • Alleen nodig bij een verblijf van meer dan zes maanden.
  • Canadese Ambassade: Sophialaan 7, 2514 JP Den Haag, 070 - 31 11 600; www.canada.nl; info@canada.nl
  • eTA registratie nodig bij reizen per vliegtuig, zie onder.

Communicatie[bewerken]

Met een tri- of quadbandtoestel kan je ook in Canada bellen.

In de meer afgelegen delen van het land is er ook anno 2019 vaak geen bereik.

Fotoverzameling[bewerken]

* Geen informatie


Speciale bezienswaardigheden[bewerken]

  • Geen informatie

Fietsen[bewerken]

Hoe er te komen[bewerken]

Per vliegtuig[bewerken]

Normaal gesproken is het vliegtuig de enige manier om van West-Europa in Canada te geraken voor een fietsvakantie.

Verscheidene luchtvaartmaatschappijen vliegen op verschillende steden in Canada. Het meenemen van de fiets is per maatschappij verschillend en is aan verandering onderhevig. Altijd verstandig om bij het boeken naar de voorwaarden te informeren. 

Als je per vliegtuig het land binnenkomt heb je een zogenaamd eTA nodig. Hiervoor kun je registreren via cic.gc.ca.

Over land[bewerken]

Vanuit de VS kun je met een Nederlands of Belgisch paspoort zo Canada in. In tegenstelling tot wanneer je met een vliegtuig binnenkomt, is een eTA aan de grens met de VS niet nodig.

Lokaal Vervoer[bewerken]

Canada is een verschrikkelijk groot land en voor de binnenlandse verbindingen over langere afstand gebruikt men over het algemeen het vliegtuig. Het meenemen van je fiets werkt voor een binnenlandse vlucht niet anders dan voor een internationale.

Als je geluk hebt bestaan er op het traject dat je wilt reizen ook nog lange-afstandsbussen (bijvoorbeeld van Greyhound) of een treinverbinding van VIA Rail. Het is mogelijk in treinen van VIA Rail je fiets mee te nemen zonder demonteren, onder deze voorwaarden.

In de grillige kustlijn langs de westkust exploiteert BC Ferries een uitgebreid netwerk van veerverbindingen. De fiets kan uiteraard mee en op de schepen kun je prima relaxen.

De grote steden hebben hun eigen systemen van lokaal openbaar vervoer, met allemaal hun eigen voorwaarden. Meestal is het mogelijk om je fiets mee te nemen in de metro, forensentrein en zelfs in de bus.

Fietsroutes[bewerken]

  • Een bekende uitdaging is het "coast to coast" doorkruisen van het Noord-Amerikaanse continent. De meeste mensen die dit doen rijden veel over gevaarlijke, drukke hoofdwegen, waaronder de Trans-Canada Highway over de prairies in Alberta, Saskatchewan en Manitoba.
  • Een project dat poogt via aangenamere paden en wegen de kusten te verbinden, is The Great Trail. Anno 2019 is het echter ondanks de gelikte marketing nog meer een ruw idee dan een aaneengesloten netwerk van goed fietsbare mooie routes. Het karakter van de trail verschilt sterk van plaats tot plaats: sommige stukken zijn vlak vrijliggend fietspad, maar andere stukken zijn technisch mountainbiken over singletrack, en sommige stukken lopen zelfs nog gewoon over verkeerswegen waar de motorvoertuigen niet allemaal blij zijn met fietsers.
  • De eigenzinnige Franstalige provincie Québec heeft onder de naam Route Verte een uitgebreid netwerk van prima fietsroutes ontwikkeld. Klik hier als je schrikt van de Franstalige homepage en liever Engels leest. De regio's Cantons-de-l'Est (Eastern Townships) en Gaspésie (Gaspé Peninsula) staan in Canada bekend als schilderachtig platteland.
  • Kettle Valley Rail Trail. Dit is een mountainbikeroute over 600 km oude spoorweg in de bergen van de westelijke provincie British Columbia. Hoewel de woorden "Rail Trail" wellicht anders doen vermoeden, is dit absoluut geen hindernisvrije recreatiesnelweg in de geest van de Vennbahn. De route is ontstaan doordat avonturiers begonnen om zich op mountainbikes een weg te banen over een decennia lang verlaten spoorwegbed door de bergen. Na een dodelijk ongeluk bij een voormalige spoorbrug zijn de gevaarlijkste punten aangepakt en is er een routegids gekomen. Evengoed blijft de Kettle Valley Railway of "KVR" een attractie voor bikepackers die gaan grijnzen bij het vooruitzicht van boomstammen over het pad, steile klimmen over los grind en lange stukken zonder bereik op je telefoon.
  • Sinds 2018 is het mogelijk om 's zomers fietsend de Canadese noordkust te bereiken via de Dempster Highway en de Inuvik-Tuktoyaktuk Highway. Voordien was de noordkust enkel in de winter fietsend te bereiken, voor diehards die geen probleem zien in wegen over dichtgevroren rivieren en een graadje of veertig vorst. Onderweg passeer je langs de achthonderd kilometer onverharde weg slechts enkele overwegend inheemse nederzettingen op je rit door de bont gekleurde taiga's en toendra's. De meer all-round buitenmensen combineren deze fietsroute soms ook met meerdaagse kanotochten over de Yukon of Mackenzie om de eindpunten in Dawson City en Tuktoyaktuk te bereiken. In Dawson City runt de overheid van de Northwest Territories een bezoekerscentrum voor toeristen die de Dempster Highway op willen rijden. Ze nemen van fietsers ook pakketten aan die ze dan in Eagle Plains, halverwege de Dempster, kunnen afhalen. Op die manier hoef je niet al je eten voor een dag of acht mee te slepen in je fietstassen.
  • De Cabot Trail in de oostelijke kustprovincie Nova Scotia.
  • In Vancouver en op Vancouver Island (met name gebied rondom Victoria) zijn speciale fietsroutes uitgezet, grotendeels geasfalteerd of goede kwaliteit onverharde paden. Er zijn ook speciale fietskaarten beschikbaar. De kaart van Vancouver Island geeft ook aan waar je eenvoudig het pad op kunt, waar toiletgebouwen zijn etc. De aansluitende weg van Sooke via Port Renfrew naar Lake Cowichan is erg rustig en fietsvriendelijk.

GPS tracks[bewerken]

Kaart met foto-links[bewerken]

Wegen en verkeer[bewerken]

Wegen[bewerken]

Met zijn uitgestrekte wildernis en toegankelijke cultuur is Canada ideaal voor de natuurliefhebber. Wie aaneengesloten langere afstanden wil fietsen moet echter fietsen op grotere wegen voor lief nemen, omdat het wegennet niet fijnmazig is.

Over het algemeen zijn de wegen goed. Veel grotere wegen hebben een vluchtstrook (shoulder) en het is onder lange-afstandsfietsers gebruikelijk om daarop te fietsen. Wegbeheerders anticiperen daar ook op door automobilisten met borden te waarschuwen voor fietsers, en borden te plaatsen die fietsers bij op- en afritten aanwijzen waar ze moeten oversteken. De manier waarop bestuurders van motorvoertuigen omgaan met de fietsers op "hun" hoofdweg verschilt echter van geval tot geval.

Anders dan Europa kent Noord-Amerika geen formeel onderscheid tussen normale wegen, autowegen en autosnelwegen. Het is dus meestal niet regelrecht verboden om ergens te fietsen, zelfs niet op drukke verbindingswegen waarop het in Nederland of Vlaanderen duidelijk niet zou mogen. Het is aan je eigen risico-afweging of je voor de kortste weg over zo'n hoofdweg kiest of liever omrijdt over kleinere wegen.

Verkeer[bewerken]

Over het algemeen wordt er beheerst en respectvol gereden, maar daar heb je helaas niet zo veel aan als je net die ene idioot tegenkomt.

Op de afgelegen hoofdwegen in het noorden, van Prince Rupert in British Columbia naar Tuktoyaktuk, werden we in 2019 soms 's nachts in onze tent gewekt door beschonken bestuurders die een luidruchtige plaspauze namen.

Een helm is voor langere fietsritten gebruikelijk. In de provincie British Columbia is een helm zelfs verplicht bij fietsen op de openbare weg, hoewel lang niet iedereen zich daar altijd aan houdt.

Bewegwijzering[bewerken]

Noord-Amerika lijkt in zijn geheel wat spaarzamer te zijn met wegwijzers dan Europa. Vaak staat bij belangrijke kruisingen van hoofdwegen slechts één klein bord bij de kruising zelf. Gelukkig leven we tegenwoordig in het tijdperk van digitale navigatie-apparaten en Google Maps.

Beste fietsperiode[bewerken]

Canada is enorm uitgestrekt en kent vele verschillende klimaten. Er is dus niet één beste periode voor heel Canada. Het hangt er maar net van af wat voor belevenis je wilt en waar.

Het klimaat van Vancouver en British Columbia is ruwweg vergelijkbaar met dat van de Lage Landen. In de rest van Canada zijn de winters veel strenger.

In de Okanagan-streek in British Columbia is veel fruitteelt. Als je hier in de zomer of herfst passeert, bijvoorbeeld op de Kettle Valley Rail Trail, zul je veel stalletjes langs de weg vinden die vers geoogst fruit verkopen.

Onderdelen en reparatie[bewerken]

In vrijwel alle plaatsen met wat gevarieerd middenstandsaanbod zijn er fietsenwinkels, met vooral mountainbikes. Mocht je de pech hebben dat er in een plaats geen specialistische fietsenwinkel is, dan kun je mazzel hebben met grote ketens als SportChek (sportartikelen) en Canadian Tire (voertuigen en buitenleven), die ook een kleine fietsafdeling met de basisspullen hebben.

In de grote steden is er de coöperatieve outdoorketen MEC (Mountain Equipment Co-op). Ze hebben ook een ruime fietsafdeling met een prima aanbod van spullen. Of de verkoper verstand van zaken heeft is dan weer afwachten.

Rond de afgelegen wildernisbestemmingen is het vrij gebruikelijk dat rondtrekkende wandelaars en fietsers pakketjes bestellen en bij het postkantoor laten afleveren om af te halen. Als je bij een webshop je eigen naam invult, en het adres en postcode van een postkantoor, en "hold for touring cyclist" als extra adresregel toevoegt, dan kun je je pakketje na levering bij het betreffende postkantoor afhalen.

Leven[bewerken]

Overnachten[bewerken]

Kamperen[bewerken]

  • In nationale parken, en ook de provinciale en territoriale parken, biedt de overheid campings (campgrounds) aan. Die zijn vrij basaal ingericht, met kampeerplaatsen op gravel, gat-in-de-grond-wc's en een drinkwaterpunt. Met name de picknicktafels en de beerbestendige opslagcontainers (bear boxes) maken ze de moeite waard boven wildkampeen. In de koudere regio's hebben ze veelal ook schuilhutten met een houtkachel waar je op kunt koken.
  • Elk dorp heeft wel een camping of iets wat daarop lijkt (campground of RV park). In je eentje is dat wel prijzig, maar het is vrij normaal om een plek samen te delen. Eerst dus een rondje maken, voor je je installeert. De kosten kunnen nogal variëren. Op de campings is voldoende plaats. Tussen de campers zijn speciale kampeerplaatsen voor fietsers. Er zijn voldoende campings van eenvoudig tot luxe en groot, maar veel natuur. De afstanden tussen de campings zijn wel vrij aanzienlijk. Op de campings tref je vaak een picnicset (tafel + bank) en vuurplaats aan.
  • Bij een ranger-station kun je een overzicht vragen van 'dispersed campgrounds'. Dit zijn gratis kampeerplekken in de natuur; een grasveldje met een vuurring. Soms aan een beek of rivier. In enkele gevallen met een picknick-tafel en/of een pit-toilet.
  • Wild kamperen is ook mogelijk en in de afgelegen streken niet ongebruikelijk, hoewel formeel evengoed niet toegestaan.
  • Houd rekening met beren. Volg altijd de aanwijzingen van de rangers op. Laat eten en drinken nooit in je tent. Verder is tandpasta voor beren een lekkernij. Op campings heb je bearboxen waar je eten en andere artikelen die beren aantrekken veilig kunt opslaan. Pepperspray (ter plekke ook bekend als bear spray) is goed om bij je te hebben als een ontmoeting met een beer onverhoopt uit de hand loopt.

Ho(s)tels[bewerken]

  • Motels bieden een prima mogelijkheid voor een overnachting in de stad.
Particulieren
  • Ook B&B zijn ruim voorhanden voor ongeveer 25 dollar.
 

Eten en drinken[bewerken]

  • Je kunt prima eten en drinken, ook voor vegetariërs. Er is meer dan voldoende keuze in zowel de supermarkten als in de restaurants en eethuisjes. Het eten is betaalbaar (iets goedkoper dan Nederland). Een aanrader is Mr Mike’s, waar je kunt eten voor $10,-, bovendien krijg je er gezond voedsel en is de bediening erg vriendelijk. Tevens kun je bij benzinestations altijd eten kopen.
  • Tip 1: Probeer in de steden de subway: voor een echte belegde boterham.
  • Tip 2: In de Okanagan Valley er van juni tot oktober altijd wel vers geoogst fruit te koop
  • Tip 3: Nova Scotia is voor visliefhebbers.

Gezondheid[bewerken]

  • Sluit vooraf een goede ziektekostenverzekering af: het Canadese ziekenfonds neemt geen ziektekosten voor buitenlanders voor zijn rekening.

Informatiebronnen[bewerken]

Reisverslagen[bewerken]

Landkaarten[bewerken]

Reisgidsen[bewerken]

  • Dan & Sandra Langford (2002) "Cycling the Kettle Valley Railway." Uitg. Rocky Mountain Books. Zie www.planet.eon.net/~dan/kvr.html voor updates.
  • Bruce Obee - Trans Canada Trail British Columbia, Isbn: 9781552859285
  • Jamie Bastedo - Trans Canada Trail: Northwest Territories, ISBN-13: 978-1554551583

Boeken[bewerken]

  • Laurens Hitman (2006) "Een jaar lang zomer." Uitg. Free Musketeers. Samen met zijn vriendin fietst Laurens van september 1999 tot september 2000 van Califorinië via Mexico naar Canada.
  • Barrie Sanford (1988) "McCulloch's Wonder: The Story of the Kettle Valley Railway." Te bestellen via www.amazon.com.
  • Josie Dew: De wind in mijn wielen, uitgeverij Arena, ISBN: 9069744937. Verzamelbundel met onder andere een verhaal over een fietsreis in Nova Scotia.
  • Bruce Obee: Trans Canada Trail, British Columbia (2008). Official gude of the Trans Canada Trail

Nuttige links[bewerken]

Tips[bewerken]

  • Fietsorganisatie: La Maison des cyclistes; 1251 Rachelstreet; East Montreal Qc, Canada. Tel. (514) 521-8356